2000 வருடங்களுக்கு மேல் , ஹ்யூமர் கோட்பாடு மருத்துவ அறிவியலில், புழக்கத்தில் இருந்தது. ஹிப்போக்ரட்டீஸும், காலெனும் நம்பிக்கை வைத்திருந்த கோட்பாடு.
ஆரம்பகால உளவியலைக் கட்டமைத்த கோட்பாடு.
ஸாங்வின், ஃப்ளெமாடிக் கோலெரிக், மற்றும் மெலாங்கலிக் மனோ நிலைகள், ஹானெமன் காலத்தில் , பிரபலமாய் இருந்தபோதும், கோட்பாட்டு ரீதியாய், ஆர்கனான் வெளிக்குள், ஒரு அழகிய மாடம், இக்கோட்பட்டுக்கு அளிக்கப்படவில்லை. ஒரு மருந்தின் குணபாட நூலில் இச் சொற்கள் பயன்படுத்தப் பட்டிருப்பதை ஆங்காங்கே காண முடியும்.
இருபதாம் நூற்றாண்டில் ஹார்மோன்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதும், ஹுயூ்மர் கோட்பாடு தன் செல்வாக்கை மெல்ல இழந்தது.
அதன்பின் ந்யூரோ ட்ரான்ஸ்மிட்டர்களின் ஆட்சி வந்தது.
உலகப் புகழ்பெற்ற ஹோமியோபதியர்கள், நாற்பதுகளிலிருந்து தொடர்ச்சியாக, ஹார்மோன்களோடு, ஹோமியோ மருந்துகளைத் தொடர்புபடுத்தி விளக்கினர்.
ஒருபுறம் , பலனோக்கு நிவாரணிகளை, நேரடியாக ஹார்மோன்களோடுத் தொடர்புபடுத்தி விளக்கும் எதிர்வினையைக் காண முடிந்தது.
மறுபுறம், பிறிதொரு எதிர்வினையாய், அட்ரினல், தைய்ராய்ட், பிட்யூட்டரி சுரப்பிகள் உமிழும் திரவங்களிலிருந்து, முறையே, அட்ரினலினம்,, தைராய்டினம், பிட்யூட்டரினம் போன்ற ஸார்க்கொடுகள் மருந்துகளாய் மெய்ப்பிக்கப்பட்டு, மெட்டீரியா மெடிக்காவும் பதியப்பட்டன.
இம்மருந்துகளின் பயன்பாடும் நாளுக்கு நாள் கூடிக்கொண்டே இருக்கின்றன.
1954ல், புகழ்பெற்ற இந்திய ஹோமியோபதியர், பீ.கே. சர்க்கார், The study of Homeopathic drugs from the standpoint of Endocrinology எனும் கட்டுரையை, தொலை நோக்குப் பார்வையுடன், ஒரு அறிவார்ந்த தளத்தில் எழுதியிருக்கிறார்.
சார்ல்ஸ் வீலரும், வில்லியம் கட்மனும் ஆர்ம்பித்துவைத்த, ஹார்மோன்கள்--ஹோமியோ மருந்துகள் ஒப்பீட்டாய்வு,
திசை காட்டும், உதிரி வாக்கியங்கள், பத்திகள் எனும் நிலையிலிருந்து, ஒரு புதிய விவாதத்தைத் தொடங்கிவைக்கும் முழுமையான கட்டுரையாய் மாறி, மலர்ந்திருந்தது.
இப்போக்கின் இன்றைய அவசியம் என்ன என்று, வேறு யாரும் முற்றிலும் புதிய கோணத்தில் கேள்விகளை எழுப்பக்கூடும்.
அறிவியலின் அடிப்படை பண்பு ஒரு கருத்து தவறென்று நிரூபிப்பதற்கு இடமளிப்பதுதானே !.
மதிப்பிற்குரிய, சர்க்கார், பிட்ட்யூட்டரி ஆளுமைகள், தைராய்ட் ஆளுமைகள், அட்ரினல் ஆளுமைகள், பாலுணர்வு சுரப்பிகள் ஆளுமைகள் எனும் கருத்தாக்கங்களை முன்வைக்கிறார்.
ப்ளாட்டினாவையும், பல்சட்டிலாவையும் பிட்யூட்டரி ஆளுமைக்குள் விளக்குகிறார்.
“ pituitary consists of two lobes, anterior and posterior lobes with developmental, structural and functional diffrences. Anterior lobe exerts influence over the skeletal growth , development of brain, and sexual characters whwew it acts synergistically with thyroid, adrenal and sex glands.
The posterior lobe is concerned with metabolism, vegetative function and circulatory sysem.
The anterior pituitary is the Masculine secretion producing the successful, persevering, forceful personality;
The posterior, when dominant, imparts to its possessor, the more gentle and artistic attributes.
The posterior personality will be retiring, shy, gentle and artistic.
Unbalanced secretion of anterior, lobe makes, a person PROUD, HAUGHTY AND SEXUALLY HYPERACTIVE.
In PLATINA we get an image of this type, while PULSATILLA rightly indicates posterior lobe type.
மூன்று நாட்களாய், ப்ளாட்டினாவின் ஆளுமை குறித்தும், பொருத்தமான , ஏற்கனவே ஹோமியோ மேதைகள் பதிந்திருக்கிற, துயரர் சரிதைகளை, மீள் வாசிப்புக்கு உட்படுத்தவும் செய்திருக்கிறோம்.
சர்க்காரின் பதிவுகளின் மீது, கவனக்குவிப்பை ஏற்படுத்தல் தகுமா?
தோழமை ஹோமியோ மருத்துவர்கள் ஒட்டியும், அல்லது வெட்டியும், தங்களது ஒளியைப் பாய்ச்சலாம்1
இசைவதும், மறுப்பதும் தங்களின் நிலைபாட்டை மெய்ப்பிப்பதும் அறிவியலின் எல்லைக்குட்பட்டதே!
ஆரம்பகால உளவியலைக் கட்டமைத்த கோட்பாடு.
ஸாங்வின், ஃப்ளெமாடிக் கோலெரிக், மற்றும் மெலாங்கலிக் மனோ நிலைகள், ஹானெமன் காலத்தில் , பிரபலமாய் இருந்தபோதும், கோட்பாட்டு ரீதியாய், ஆர்கனான் வெளிக்குள், ஒரு அழகிய மாடம், இக்கோட்பட்டுக்கு அளிக்கப்படவில்லை. ஒரு மருந்தின் குணபாட நூலில் இச் சொற்கள் பயன்படுத்தப் பட்டிருப்பதை ஆங்காங்கே காண முடியும்.
இருபதாம் நூற்றாண்டில் ஹார்மோன்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதும், ஹுயூ்மர் கோட்பாடு தன் செல்வாக்கை மெல்ல இழந்தது.
அதன்பின் ந்யூரோ ட்ரான்ஸ்மிட்டர்களின் ஆட்சி வந்தது.
உலகப் புகழ்பெற்ற ஹோமியோபதியர்கள், நாற்பதுகளிலிருந்து தொடர்ச்சியாக, ஹார்மோன்களோடு, ஹோமியோ மருந்துகளைத் தொடர்புபடுத்தி விளக்கினர்.
ஒருபுறம் , பலனோக்கு நிவாரணிகளை, நேரடியாக ஹார்மோன்களோடுத் தொடர்புபடுத்தி விளக்கும் எதிர்வினையைக் காண முடிந்தது.
மறுபுறம், பிறிதொரு எதிர்வினையாய், அட்ரினல், தைய்ராய்ட், பிட்யூட்டரி சுரப்பிகள் உமிழும் திரவங்களிலிருந்து, முறையே, அட்ரினலினம்,, தைராய்டினம், பிட்யூட்டரினம் போன்ற ஸார்க்கொடுகள் மருந்துகளாய் மெய்ப்பிக்கப்பட்டு, மெட்டீரியா மெடிக்காவும் பதியப்பட்டன.
இம்மருந்துகளின் பயன்பாடும் நாளுக்கு நாள் கூடிக்கொண்டே இருக்கின்றன.
1954ல், புகழ்பெற்ற இந்திய ஹோமியோபதியர், பீ.கே. சர்க்கார், The study of Homeopathic drugs from the standpoint of Endocrinology எனும் கட்டுரையை, தொலை நோக்குப் பார்வையுடன், ஒரு அறிவார்ந்த தளத்தில் எழுதியிருக்கிறார்.
சார்ல்ஸ் வீலரும், வில்லியம் கட்மனும் ஆர்ம்பித்துவைத்த, ஹார்மோன்கள்--ஹோமியோ மருந்துகள் ஒப்பீட்டாய்வு,
திசை காட்டும், உதிரி வாக்கியங்கள், பத்திகள் எனும் நிலையிலிருந்து, ஒரு புதிய விவாதத்தைத் தொடங்கிவைக்கும் முழுமையான கட்டுரையாய் மாறி, மலர்ந்திருந்தது.
இப்போக்கின் இன்றைய அவசியம் என்ன என்று, வேறு யாரும் முற்றிலும் புதிய கோணத்தில் கேள்விகளை எழுப்பக்கூடும்.
அறிவியலின் அடிப்படை பண்பு ஒரு கருத்து தவறென்று நிரூபிப்பதற்கு இடமளிப்பதுதானே !.
மதிப்பிற்குரிய, சர்க்கார், பிட்ட்யூட்டரி ஆளுமைகள், தைராய்ட் ஆளுமைகள், அட்ரினல் ஆளுமைகள், பாலுணர்வு சுரப்பிகள் ஆளுமைகள் எனும் கருத்தாக்கங்களை முன்வைக்கிறார்.
ப்ளாட்டினாவையும், பல்சட்டிலாவையும் பிட்யூட்டரி ஆளுமைக்குள் விளக்குகிறார்.
“ pituitary consists of two lobes, anterior and posterior lobes with developmental, structural and functional diffrences. Anterior lobe exerts influence over the skeletal growth , development of brain, and sexual characters whwew it acts synergistically with thyroid, adrenal and sex glands.
The posterior lobe is concerned with metabolism, vegetative function and circulatory sysem.
The anterior pituitary is the Masculine secretion producing the successful, persevering, forceful personality;
The posterior, when dominant, imparts to its possessor, the more gentle and artistic attributes.
The posterior personality will be retiring, shy, gentle and artistic.
Unbalanced secretion of anterior, lobe makes, a person PROUD, HAUGHTY AND SEXUALLY HYPERACTIVE.
In PLATINA we get an image of this type, while PULSATILLA rightly indicates posterior lobe type.
மூன்று நாட்களாய், ப்ளாட்டினாவின் ஆளுமை குறித்தும், பொருத்தமான , ஏற்கனவே ஹோமியோ மேதைகள் பதிந்திருக்கிற, துயரர் சரிதைகளை, மீள் வாசிப்புக்கு உட்படுத்தவும் செய்திருக்கிறோம்.
சர்க்காரின் பதிவுகளின் மீது, கவனக்குவிப்பை ஏற்படுத்தல் தகுமா?
தோழமை ஹோமியோ மருத்துவர்கள் ஒட்டியும், அல்லது வெட்டியும், தங்களது ஒளியைப் பாய்ச்சலாம்1
இசைவதும், மறுப்பதும் தங்களின் நிலைபாட்டை மெய்ப்பிப்பதும் அறிவியலின் எல்லைக்குட்பட்டதே!